Winst voor viertal Baarn

Verslag: Walter Schram, foto’s: Ton Koekkoek

Afgelopen vrijdag speelde het viertal van Baarn tegen de Rhenense Schaakclub 2. De avond eindigde vrolijk voor Baarn maar dit had ook anders af kunnen lopen.

Achterstand

De bekende Nederlandse schaker Hein Donner zei ooit: de twee grootste vijanden van een schaker zijn de verkoudheid en de ergernis. En met die eerstgenoemde vijand bond Walter Schram op bord 1 de strijd aan. Zijn menselijke ’vijand’ Jan van Laar speelde het Wing Gambit in de Siciliaanse opening. Wit geeft een pion voor actief spel. Dat kwam niet helemaal uit de verf en er ontstond licht voordeel voor zwart. Schram had eerder die avond bij de jeugd nog lesgegeven over het begrip penningen maar dat voorkwam niet dat hij zelf tegen een penning aanliep en er een pion van hem verloren ging. Van Laar speelde het vervolg zeer secuur en er ontstond een eindspel met voordeel voor wit. Dat voordeel buitte wit alleen nog maar uit en aangezien Schram bovendien ondertussen had gezien dat de stand op de overige borden ruim in het voordeel van Baarn was gaf hij op.

Oog van de naald

Teamleider Henk Willemsen speelde op bord 3 met zwart tegen Geurt van Veenendaal. Een partij waarin van alles gebeurde. Nadat wit lang had gerokeerd werd de strijd voornamelijk op de koningsvleugel gevoerd en wit kreeg een feitelijk volledig gewonnen stelling. Op zet 28 kreeg Willemsen echter de mogelijkheid tot een taktisch grapje die de dame van wit had kunnen veroveren en de stelling weer volledig gelijk had kunnen trekken. Dit overzag hij maar toen begon zwarts paard aan een opmerkelijke opmars: Ph7 – f8 – e6 – d4. Daar had wit het paard de mond moeten snoeren want toen hij dat niet deed belandde het paard op e2 met een vork op koning en dame. Daarna sneuvelden er nog meer stukken van wit en was de stand in de wedstrijd 1-1.

Keurige winst

Rob Boss speelde op bord 2 met wit tegen Rene Hovestad. Wit kwam lekker uit de opening maar speelde toen een bekend motiefje met Lxh7. Punt was alleen dat dit motiefje een paar zetten eerder wel had gewerkt maar nu eigenlijk niet goed was. Maar schaken is ook psychologie en zwart schrok blijkbaar zo van een niet-bestaande matdreiging dat hij met zijn koning aan de wandel ging. Boss kon de geofferde loper terugwinnen, nam nog 2 pionnen mee en de zwarte koning stond bibberend van angst midden op het bord. Zwart had op dat moment feitelijk op kunnen geven maar er werd nog lang doorgespeeld. Dat veranderde aan de uitslag echter niets en Baarn kwam op een 2-1 voorsprong.

De winst!

En zodoende was de strijd op bord 4 beslissend om te bepalen of de winst naar Baarn zou gaan of dat Rhenen toch nog met een punt naar huis kon. Op dat bord speelde Christian Krijnen met wit tegen Ries Pikaart. Ook hier kwam een zijvariant van het Siciliaans op het bord maar in dit geval wist wit wel met voordeel uit de opening te komen. Totdat hij overzag dat zwart gewoon een stuk kon winnen. Maar wederom kroop Baarn door het oog van de naald want zwart zag het ook niet. Wit kreeg beslissend voordeel maar dacht toen te snel de winst op te kunnen gaan strijken. Op een gegeven moment was de stand weer volkomen in evenwicht maar inmiddels begon de klok bij beide heren steeds nadrukkelijker te tikken. In een eindspel wat er sowieso wel prettig uitzag voor wit maar nog zeker niet gewonnen was blunderde zwart en kon een pion van wit ongehinderd naar de overkant lopen.

Zodoende won Baarn met 3-1 maar met een beetje pech had het ook zomaar 1,5 – 2,5 voor Rhenen kunnen zijn.