Op vrijdag 12 januari speelde het eerste team van de Baarnse Schaakclub hun externe wedstrijd tegen Moira Domtoren. Het achttal kende wel twee invallers maar dat was niet de verklaring voor het resultaat.
Op en achter de schaakborden gebeurde van alles en uiteindelijk waren de druiven behoorlijk zuur.
In Utrecht werd een ontluisterende 7-1 nederlaag geleden.
Betrof het ongelukkige omstandigheden? Al op de heenreis vielen er wat ongemakken te noteren. Bij een tweetal schakers waren de verstandskiezen getrokken, niet dat dit het schaakvermogen hoeft aan te tasten, maar je kunt er behoorlijk last van hebben. Tijdens de partijen werd er door de tegenstander indirect gewezen op een onjuiste handeling. Alvorens de zet te noteren dient men deze eerst uit te voeren en niet andersom. Hadden we hier te maken met een staaltje psychologische oorlogsvoering?
Kort hierop ons eigen telefoonincident: Een gemiddelde toeschouwer zal bij een voetbalwedstrijd zijn wenkbrauwen fronsen wanneer hij David Beckham, voor het nemen van een penalty, met een telefoon ziet. Wordt David gebeld of belt hij naar Jan Reker of de plaatselijke terreinknecht of ..? Wanneer je dan als doelman bij de arbiter om opheldering vraagt en deze op zijn beurt jou met een kluitje het doel in stuurt, wat dan!?
Ook op het bord zat het allemaal tegen. Op bord twee (Pascal Losekoot), drie (Dik van Leeuwen ) en vier (Marco Meijer) kwam het Siciliaans op bord, op zich geen slechte keuze, maar het was alleen Marco die een ½ punt wist te scoren. Bord 1 kende een Engelse opening. Tegen de sterke jeugdspeler Hugo ten Hertog belandde Waldemar in een plus eindspel. Om de 1e tijdcontrole te halen, besloot Waldemar Moes via een schaakcombinatie af te wikkelen naar een vereenvoudiging van de stelling. Maar ja het paard dat het familieschaak gaf, kon eenvoudig door de loper worden geslagen. Martijn Benschop op bord vijf ging vroegtijdig richting kleedkamer. Op bord zes werd door Jan Overbeek een paard geofferd tegen een pion om zo tegenkansen te creëren. Maar dit bleek slechts ijdele hoop. Michiel van Schaik was dé positieve uitzondering. De Spaanse opening werd door hem goed behandeld en de aanval op de koningstelling zag er goed uit. Het was door een herhaling van zetten, waarmee zijn tegenstander nog net een ½ punt wist te halen. Rob Boss zat aan het laatste bord en speelde verdienstelijk. Het was de laatste partij van de avond en in het eindspel had Rob wel een pion minder, maar het was uiteindelijk de tijdcontrole die hem de das om deed.
Kortom het was een weinig vreugdevolle avond voor de Baarnse schakers en het falen zou aan allerlei randverschijnselen kunnen wordt verklaard. Dat is leuk voor de borreltafel maar het verandert niets aan het resultaat. Beter is ervoor te zorgen om de focus te houden op het schaken, een sport waarin in je je heerlijk kunt verliezen.
—Jan Overbeek
Moira Domtoren Baarn
H. ten Hertog W. Moes 1-0
G. den Dekker P. Losekoot 1-0
M. Huizinga D. van Leeuwen 1-0
T. Haquebord M.Meijer ½-½
A. ten Hertog M. Benschop 1-0
J. Wiggerman J. Overbeek 1-0
J. Bauer M. van Schaik ½-½
A. Braams R. Boss 1-0
