Schaakgeluk

Jan Timmerman deed een sterke poging de strijd om het clubkampioenschap van de Baarnse Schaakvereniging nog spannend te maken, maar slaagde daar in tijdnood net niet in. Ed Duister won toch. Zonder geluk vaart niemand wel.

Foto’s: Walter Schram, Henri Spijkerman en Ton Koekkoek

De partij tussen Jan Timmerman en Ed Duister was er één met veel drama. Timmerman met wit koos voor een scherpe variant tegen de Caro Kann van Duister. Al snel in de opening miste Duister een pionwinst, waarmee de scherpte direct zou zijn geneutraliseerd. Duister vervolgde de partij met zwakkere zetten, waardoor Timmerman een pion won met een beslissende aanval op de lang gerokeerde zwarte koning. Timmerman miste de winnende voortzetting, maar won wel de dame en een pion tegen een toren en paard. Terwijl Timmerman met dame, loper en pluspion en een betere stelling op de damevleugel op jacht ging naar een extra pionnetje, miste Duister met toren loper en paard een winnende voortzetting op de achtergebleven witte koning. De tijd begon al nodelijk op te spelen met licht voordeel voor wit. Geen zetten meer genoteerd. In de hevige tijdnood zette Timmerman de dame op een door een zwart paard gedekt veld…

Jelle Bijleveld speelde een goede, degelijke opening tegen Dirk Jan Olthof en er ontstond een lastig middenspel. Door wat mindere zetten van Olthof kwam één van diens paarden vast te zitten en zag het er hoopgevend uit voor Bijleveld. Toen zwart met een pion door het midden kwam, volgde een foutieve afwikkeling van wit. Olthof won een paard terug en ging een gewonnen eindspel in. Met twee torens en een loper leidde dat ook tot mat. Na afloop merkte Olthof op ‘dat hij niet over geluk te klagen had gehad’.

Henri Spijkerman en Walter Schram spelen nooit saaie partijen tegen elkaar. En aangezien Spijkerman de laatste weken bezig is om van het predikaat remiseschuiver af te komen, kon er ook deze partij wel weer het nodige vuurwerk verwacht worden. En dat kwam er ook. Spijkerman speelde de opening misschien net een beetje te passief en zwart kon aan gaan vallen. Spijkerman dacht ondertussen ‘kom maar op, dat gaat je wel een keer een stuk kosten’, maar dat gebeurde niet.
Scherp bleef het; eng uitziende penningen, aanvallen op de zwarte dame die met tussenzetjes werden gepareerd, het zat er allemaal in. Maar toen kwam zwart toch wel stevig de stelling van wit binnen en begon wat pionnen te snoepen. Spijkerman hoopte misschien nog even op eeuwig schaak maar dat zat er niet in. In een laatste doldrieste poging om nog te redden wat er te redden viel (en dat was eigenlijk al niets meer) liet wit mat in 3 toe. Gentleman als Spijkerman is, liet hij Schram dit ook nog uitvoeren.

Mario Lambrechts won al vrij snel een paard van Johan Vermulst met een dubbele aanval. Bovendien creëerde hij gunstige lijnen. Vermulst probeerde met zwart nog binnen te komen en wist nog wat dreigingen te plaatsen. Dat resulteerde echter vooral in enkele sterk doorgeschoven pionnen voor wit. Toen de dames geruild werden, resteerde er voor zwart dan ook weinig spel meer en gaf Vermulst op.

Sieb Brouwer kwam met zwart sterk uit de opening in zijn partij tegen Ton Koekkoek. Laatstgenoemde moest al gauw alle zeilen bijzetten om aan de steeds groter wordende druk in het centrum te ontkomen. Een sterk paard van Brouwer op b4 leek het begin van een sterke aanval op te leveren. Met een kwaliteitsoffer met pionwinst drong Brouwer de stelling van Koekkoek gevaarlijk binnen. Door een verkeerde paardzet van Brouwer en wat paardengemanoeuvreer van Koekkoek kantelde de partij echter volkomen en verloor Brouwer een volle toren. Omdat er nog meer materiaalverlies dreigde, was Brouwer genoodzaakt op te geven. Ook Koekkoek merkte na afloop op over geluk niet te klagen.

De enige remise van de avond werd door de heren Keijzer en Van Lier gescoord. Conrad Keijzer opende met wit met het London-systeem, maar Erik van Lier wist daar doorheen te breken en na dameruil de rokade voor Keijzer onmogelijk te maken. Aanvalspogingen van Van Lier met zijn paarden werden door een aantal gerichte pionzetten van Keijzer tenietgedaan en er resteerde een gelijkwaardige stelling waarin beide partijen geen kansen meer zagen hun positie te verbeteren.

Na een anti-Siciliaanse opening (2. c3) kwamen Frits Kok en Rob Boss gelijk uit de opening. Boss (zwart) verzwakte zijn stelling door de zetten g6 en f5. In een stelling vol met gevaarlijke tussenzetjes overzag Boss een afruil waarbij Kok een kwaliteit won. Toen de witte dame de zwarte stelling binnendrong, was het óf mat óf nog een stuk verliezen. Zwart speelde nog even door met een toren minder en gokte op een zwak moment van Kok, maar dat kwam niet.

Alle uitslagen ronde 18:
Timmerman - Duister 	0−1
Bijleveld - Olthof 	0−1
Spijkerman - Schram 	0−1
Lambrechts - Vermulst 	1−0
Koekkoek - Brouwer 	1−0
Kok – Boss	 	1−0
Keijzer – Van Lier 	½−½

Stand aan kop:
1.	Duister 	741
2.	Olthof 		585
3.	Burger 		578
4.	Schram 	        509
5.	Timmerman 	502
6.	Breukers 	497
7.	Spijkerman 	484
8.	Bijleveld 	403
9.	Lambrechts 	394
10.	Koekkoek 	391

Vrijdag 7 februari is er geen interne competitie, maar wel wordt de tweede ronde in de Rapidcompetitie gespeeld.