Puntenregen in Vinkeveen

Vinkeveen is een beetje vreemd gelegen. Enerzijds ligt het dichtbij The centre of the Universe – Baarn dus, maar anderzijds ligt het in de middle of nowhere. Bij de afrit Vinkeveen op de A2 had iedereen gelukkig plaats voor me gemaakt door op de vluchtstrook te parkeren, zodat ik er heel handig langs kon rijden en daarmee toch zeker een kwartier file kon ontwijken.

Marco, Yme en Daan waren niet in de gelegenheid om te spelen, en daarom waren Rob Boss en Jan Timmerman opgeroepen. Hoewel het rekenkundig vreemd lijkt om drie spelers door twee te vervangen, is dit wiskundig wel correct, hetgeen ik als volgt zal proberen aan te tonen.

9 – 3 + 2 = 8

Het speellokaal van Denk en Zet – Advisor was netjes en modern. Natuurlijk mis je wel het mooie behang zoals in ons clublokaal de muren siert, maar dat ik een tosti aan de bar kon bestellen compenseerde dat ruimschoots. Zelf was ik onlangs voor een workshop “Nimzo-Indisch” op bezoek geweest en had ik een simultaan verzorgd, maar mijn teamgenoten waren ook netjes op tijd.

Dan naar het duel zelf. De Vinkeveners zijn het afgelopen seizoen gepromoveerd naar de eerste klasse en dat zorgde op vrijwel alle borden voor een ratingoverwicht voor Baarn. Kasper Wiegers was de eerste die in het voordeel kwam. In het Siciliaans bood hij met zijn e4-pion aan die niet genomen kon worden omdat dan Lb6 (aanval op de dame op d8) gevolgd door Pc7+ zou volgen, met verovering van een toren op a8. Zijn tegenstander sloeg echter wel; en Kaspers vervolg was bijzonder sterk. Toen hij twee stukken meer had, zag zijn tegenstander in dat het geen zin meer had.

David Knight leek allereerst niet veel te bereiken in de opening – na een gambiet stond hij een pion achter zonder compensatie. Plotsklaps zette hij een dodelijke aanval op:
20.Pf6! breekt de koningsstelling open 20…gxf6 21.Dxf6 Ld4 22.Txd4 Dg6 23.Dh4 Kg7? 24.Td3 Th8 25.Dd4+ 1-0

Rob verdedigde lekker in een Siciliaan. Hij kwam in eerste instantie iets minder uit de opening, maar wist zich goed terug te vechten en kreeg goede kansen om te winnen doordat zijn tegenstander een plan niet goed berekende. Met de winst als resultaat.

Ashley speelde een nette partij. In een ogenschijnlijk gelijke stelling bood zijn tegenstander remise aan, maar de clubkampioen wilde toch wel even het eindspel nader bekijken. Dankzij technisch hoogwaardig spel wist hij goed gebruik te maken van foutjes van zijn tegenstander en langzaam maar zeker breidde hij zijn voordeel uit – wat uiteindelijk tot het vierde winstpunt leidde.

Jan Timmerman had een zeer overtuigende invalbeurt. Hij koos voor het Koningsgambiet, een opening die je tegenwoordig niet zoveel meer ziet. Het was echter duidelijk dat zijn tegenstander het advies van Bobby Fischer niet kende: hij nam de pion wel aan, maar verdedigde hem niet, waardoor Jan het centrum in kon nemen. Dat bood een goede basis voor een sterke aanval. De partij – met commentaar van Henri Spijkerman, is zeker de moeite waard om na te spelen.

Intussen was Ed ook klaar. Hij speelde een goede partij – hij offerde een pion om gebruik te maken van de open koning van wit, waarna een spannende strijd ontstond. Toen hij de pion had terugveroverd en zijn tegenstander gelijktijdig zijn koning in veiligheid had gebracht, bood deze remise aan. Aangezien het al 4-0 stond vond Ed dat wel een goede deal, daarmee was immers ook het tweede matchpunt binnen.

Op bord één speelde Pascal Losekoot tegen Henk Kroon. Pascal kreeg een variant op het bord die hij in 2006 ook al tegen Vincent Pandelaar had gespeeld. Dat leverde een flinke tijdsvoorsprong op in een ongebruikelijke stelling waar Pascal een pion meer en het loperpaar had maar zijn koning op e1 bleef. Maar zijn tegenstander ontwikkelde voldoende tegenspel en op zet 31 stond de volgende stelling op het bord – met zwart aan zet.

Wit heeft twee vrijpionnen meer, maar de open koningsstelling zou na 31…Pc4 32.Lxc4 Txc4 tot problemen voor wit kunnen leiden. Een alternatief zou zijn om zetten te herhalen met 31…Ta8 32.Dc5 (32.Dg1!?) 32…Tac8. Maar zwart koos hier – in tijdnood – voor 31…Dxf5 32.Le3 De6 33.Dxa5 met het idee dat de dame nu wordt ingesloten met 33…Ta8, maar 34.La7 leverde gewoon stukwinst op: 34…Td7 35.b6 en Pascal won even later.

Als laatste was nog Michiel van Schaik bezig. Hij kreeg in eerste instantie een aanval te verwerken, maar die pareerde hij netjes en hij wist zijn paard heel mooi op e5 te vestigen. Daarna kwam hij stukje bij beetje beter te staan, maar time was not on his side (no it ain’t, no it ain’t). Gelukkig komen er tegenwoordig elke zet weer 10 seconden bij, en dat zorgde ervoor dat hij een prettig paard-tegen-loper-eindspel mocht spelen, waarbij hij diep in de avond remise accepteerde. Met als geweldige eindstand: 1-7.

Al met al een van Baarnse zijde goed gespeeld duel met onder meer sterke invalbeurten van Jan en Rob, en supporter Henri die zich niet door de heftige novemberse stortbuien liet weerhouden om het eerste te steunen. Waarvoor hulde!

Partijen

Foto’s