Vrijdagavond 1 mei. De teamleden van Baarn 1 maken zich op voor een belangrijk duel. In de mailbox zijn enkele conversaties geweest die repten over een theoretische promotiemogelijkheid, als het duel tegen het sterke Vegtlust met 8-0 gewonnen wordt. Maar reëler is de kans om tweede te worden, daarvoor is een 5-3 overwinning noodzakelijk. Er zal gewerkt moeten worden, en zo hoort het ook, op de dag van de arbeid.
De speelzaal voor het bovengenoemde duel is het vlak aan de Vecht gelegen pastoriegebouw van de naastgelegen Heilig Hartkerk, waar gelijktijdig een huwelijk wordt ingezegend, en doet denken aan een grote villa. De plafonds zijn hoog en gedecoreerd, en de ruimte is voorzien van houten paneeldeuren. Het schilderwerk is degelijk en in een soort pastelgroen – een aanzienlijk betere kleur dan de tafelkleedjes bij het Bussums Schaakgenootschap. In de speelruimte, de salon, bevindt zich een soort kluisdeur, van witgeschilderd metaal, maar gedurende de hele avond blijft onduidelijk wat hierachter gelegen is. Dit zorgt voor enige spanning, hoewel diverse leden van het team meer aandacht lijken te hebben voor het schaakbord. Een verdere rondgang door het gebouw doet ons enkele glas-in-lood elementen ontdekken. Het glaswerk is verder overal enkellaags, waarbij we ons afvragen onder welk energielabel dit gebouw zal vallen (*1). In elk geval is het tamelijk koud, want gedurende de strijd observeren we enkele spelers van onze vereniging die hiertegen maatregelen treffen, zoals het aantrekken van een jas, al dan niet succesvol draaien aan de knoppen van de verwarming, op en neer springen, of vanuit een veldfles enkele slokken sterke drank tot zich nemen.
Het schaakmateriaal is nieuw en goed verzorgd. Bij eerdere wedstrijden, tegen andere verenigingen, werd wel eens een speelset aangeboden die een ratatouille van stukken uit diverse spelen bevatte, maar van een dergelijke faux pas is hier geen sprake. De borden zijn van hout en voorzien van coördinaten, de stukken zijn bijpassend en verzwaard en dat alles wordt afgemaakt door een ietwat excentrieke rode digitale schaakklok.
De openingsspeech van de ontvangende vereniging “Vegtlust” horen wij met lichte verbazing aan. Naast de gebruikelijke suggesties over mobieltjes (“gooi ze maar in de Vecht”) en roken (“alleen sigaren of pijptabak toegestaan”) wordt ons ook verteld dat er weinig op het spel staat en “we er vooral een sportieve strijd van moeten maken”. De tegenstander is dus geenszins op de hoogte van onze snode plannen, en blijkbaar aanzienlijk minder strijdlustig dan de verenigingsnaam aangeeft. Of zou het een valstrik zijn? Enfin, om geen slapende honden wakker te maken, en ook uit beleefdheid, spreekt geen der Baarnse spelers de teamleider van de tegenstander tegen. Over de metalen kluisdeur wordt overigens ook geen woord gerept. Ik besluit hier geen vraag over te stellen en de situatie in stilte in beschouwing te nemen.
Nu we de omstandigheden waarin het duel zich zou gaan plaatsvinden in elk geval voor dit moment voldoende beschreven hebben, is het tijd om naar de wedstrijd zelf te kijken. Het viel in elk geval op dat er flink gepeinsd werd. De heer Brantjes, spelend op het eerst bord, had al zijn eerdere partijen dit seizoen gewonnen maar kon dit niet doorzetten, hij verloor van de sterke Bekkers.
Aan bord twee had de heer Losekoot plaatsgenomen. Hij leek zijn tegenstander in het middelspel met een avontuurlijk plan te overspelen, maar kon niet doorzetten. Dit was ook te wijten aan het stugge verdedigingswerk van zijn tegenstander, de heer Harmsen, waardoor de partij in remise eindigde.
Op bord drie mocht de heer Krishnasing het opnemen tegen de sterke Van den Oord. Deze partij, die verderop na te spelen is, kenmerkte zich door een strijd tussen de paarden van Krishnasing en de lopers van Van den Oord. De laatste maakte op de achttiende zet een enorme fout, wat onmiddellijk door Krishnasing werd opgemerkt. Hoewel deze nog enige zelfkritiek had op de wijze van uitspelen, kan dit tout court als perfectionisme worden beschouwd.
De heer Lensink had een lange reis vanuit het gewest af moeten leggen om aan dit duel deel te nemen en het kon dan ook niet anders dan dat hij zijn tegenstander versloeg. En zo geschiedde dus ook. Op het vijfde bord had de heer Meijer plaatsgenomen. Met zijn kenmerkende kordate spel wist hij zijn tegenstander tot de overgave te dwingen.
De heer Duister nam het zesde bord voor zijn rekening. Na afloop zou hij de volgende verklaring afleggen:
Mijn tegenstander maakt een fout in de opening, waardoor de belangrijke centrumpion op e5 verdwijnt. Met zijn dame wint hij de pion op b7 terug. Hij verbruikte veel te veel tijd in de openingszetten. Nadat hij drie keer de dame heeft gespeeld in de opening – om deze vanaf b7 in veiligheid te brengen – heb ik het initiatief en ben ontwikkeld, terwijl zijn loper paard, en toren respectievelijk op c1, b1 en a1 staan. Hij offert een kwaliteit om later met twee pionnen tegen mijn a-pion op te stormen. Ik verdedig nog net op tijd goed en hij maakt in tijdnood de nodige fouten, waardoor ik zijn opgestormde pionnen elimineer en zijn toren kan afruilen. Met toren tegen paard en 2 pionnen minder geeft hij op.
Beter hadden wij het zelf zeker niet kunnen omschrijven en dat is dan ook de reden dat we deze verklaring integraal hebben opgenomen. Uiteraard kan de lezer dat oordeel ook zelf toetsen door de partij onderaan na te spelen.
Op het zevende bord viel de heer Spijkerman in, voor de heer Wiegers die stageverplichtingen had en daardoor verstek moest laten gaan voor het slotduel. Hij nam – en geheel terecht – het initiatief op de damevleugel en dit zou zomaar winnend kunnen zijn geweest, ware het niet dat zijn tegenstander meerdere sterke zetten vond (zoals 19…Pd5, 20…e5 en 30…Pxe3) die voor zodanig veel tegenspel zorgden, dat de partij in remise eindigde.
De heer Van Schaik had op het overblijvende achtste bord plaatsgenomen. Hij beschrijft zijn partij als volgt:
Ik had mijn tegenstander klem gezet door een paardoffer, wat me een verbonden vrijpion opleverde. Toen hij erin slaagde zijn stukken toch vrij te maken, kon hij mijn dreiging tegenhouden en won hij uiteindelijk zelfs nog.
Ik kwam wederom in tijdnood en mede daardoor heb ik wellicht niet overal de juiste voortzetting gekozen.
Als de lezer goed heeft opgelet, dan kan deze zelf concluderen hoe de eindstand geworden is, maar om enig rekenwerk te besparen en ook als geste zal ik deze geven: een 5-3 overwinning. Hierdoor is Baarn 1 als tweede geëindigd in de poule!
Uitslag
Vegtlust 1 Baarn 1 3 – 5
1. P. Bekkers (Paul) Y.P. Brantjes (Yme) 1 – 0
2. G. Harmsen P. Losekoot (Pascal) 0,5 – 0,5
3. P. van den Oord (Pieter) A. Krishnasing (Ashley) 0 – 1
4. C.N. Regeling (Chris) D. Lensink (Daan) 0 – 1
5. M. Post (Maarten) M. Meijer (Marco) 0 – 1
6. R. van der Pol (Rico) A.K.E. Duister (Ed) 0 – 1
7. A. Fournier (Adriaan) H.W. Spijkerman (Henri) 0,5 – 0,5
8. J.A. Lindenbergh (Andre) M. van Schaik (Michiel) 1 – 0
Partijensectie
Voetnoten
Dit verslag is gebaseerd op de werkelijkheid maar enkele feiten kunnen enigszins gedramatiseerd zijn.
*1 Onderzoek wijst uit dat het desbetreffende pand een monument is en daarom geen energielabel noodzakelijk is. (bron)
Geweldig verslag en schrijfstijl! Als je als lezer geen zin hebt om schaken te analyseren zijn er wel voldoende mysteries in dit verslag te analyseren 😛
Helemaal mee eens!
Eindelijk een verslag dat duidelijk, objectief en to-the-point is, châpeau voor de schrijver! Het was een bijzondere ervaring deze avond, en ik ben danig onder de indruk geraakt. Niet alleen van de speelzaal en het feit dat we met klokgelui werden ingehaald (waar VIND je dat nog!), maar ook van Maarssen-Dorp als geheel. Vriendelijk, open, pittoresk. Ik raad dan ook een ieder aan dit Dorp aan te doen, bijvoorbeeld door middel van een korte wandeling: http://tinyurl.com/mxktxx7
Een kritische noot edoch. Het WAS een tikkeltje koud in de speelzaal en ik WAS te luchtig gekleed. Maar dat ik werd overgeslagen toen de veldfles met beerenburger rondging valt me een beetje tegen. Ok, ik was als invaller in Het Team een relatieve buitenstaander, maar dan nog, dat DOE je gewoon niet! Sorry, moet me toch van het hart…… 🙁