Niet-alledaagse zaken op de clubavond

In het schaken bestaan er situaties die je in de dagelijkse schaakpraktijk niet vaak tegenkomt. Maar op de clubavond van afgelopen vrijdag kwamen zelfs twee van die situaties op het bord: pat en stikmat. Dubbel bijzonder dus!

Snel klaar

In de bekerwedstrijd tussen Frits Kok en Izaak Schipper deed Schipper weer in de van hem bekende sneltreinvaart zijn zetten. Kok bleef echter rustig en toen zijn dame, toren en loper een verwoestende aanval op Schippers koning inzetten konden de stukken al voor negenen in de doos. Kok bereikte daarmee als eerste de bekerfinale van de B-groep.

Ook snel klaar was het bij Mario Lambrechts tegen Christian Krijnen. Krijnen offerde al vroeg in de partij zijn paard op f7 en Lambrechts toonde vlotjes aan dat dit een onjuist offer was.

In de partij tussen Suzan Roothaan en Eble Mink kreeg Roothaan tijdens de partij triest privé-nieuws. Ondanks het aanbod van Mink om de partij te staken of eventueel remise overeen te komen speelde zij de partij nog wel uit. Begrijpelijkerwijs was zij met haar hoofd er niet echt meer bij en ook hier was het daarmee al vroeg afgelopen.

Erik van Lier speelde met wit tegen Walter Schram de Grand Prix aanval van het Siciliaans. Een scherpe opening waarin wit wel moet blijven aanvallen en Van Lier speelde toch net iets te behoudend. En na 19 zetten konden de spelers de bar gaan opzoeken want de eerste niet-alledaagse situatie van de avond was een feit: Schram besliste de partij via een dame-offer door stikmat. Hieronder de laatste zetten van die partij.

Langere partijen

Op de overige borden namen de spelers wat meer tijd voor hun partij.

Rien Lambrechts speelde met de zwarte stukken tegen jeugdspeler Rogier Burger. Toen er nog voor ieder 3 pionnen op het bord stonden met twee paarden voor zwart en een loper en een paard voor wit, besloten de spelers gezien de stelling terecht dat er voor beiden niets meer te halen viel.

Conrad Keijzer had de witte stukken tegen Henk Willemsen. Nadat er al wat materiaal voor Willemsen verloren was gegaan toog Keijzer vrolijk ten aanval.  Aangezien Willemsen zijn koningsvleugel volkomen open was gespeeld viel er uiteindelijk geen verdediging meer te bedenken voor hem.

Jeugdspeler Piet-Hein Droogh bindt het ene seniorenlid na het andere aan zijn zegekar. Dit keer was Ton Koekkoek het slachtoffer. Droogh won een kwaliteit en twee pionnen en had inmiddels ook een vrijpion gecreëerd. Dat alles bij elkaar werd te veel voor Koekkoek.

Henri Spijkerman experimenteert de laatste tijd met de Sokolsky, meer prozaïsch de Orang Oetan genaamd, en ook Thijs Michels kreeg deze opening om zijn oren. Ondanks het grote ratingverschil tussen de twee spelers wist Michels lang stand te houden maar nadat er een pion voor hem verloren ging kwam wit steeds beter te staan. Toen Spijkerman uiteindelijk met zwaar geschut de stelling van Michels binnenkwam kreeg deze het lek niet meer boven water en was de partij voorbij.

De andere partij om een plek in de bekerfinale van de B-groep ging tussen Nelly Khalioullina en Rien van Brummelen. In het eindspel hadden beiden nog een dame en van Brummelen 4 pionnen en Khalioullina 3. Tientallen zetten lang werd er over en weer schaak gegeven en slechts sporadisch begaf zich een pionnetje schoorvoetend een stapje dichter naar het zo gewilde promotieveld. Van Brummelen dacht de winst op te kunnen strijken door als eerste te promoveren maar Khalioullina had een verrassing voor hem in petto. En misschien voelt u ‘m al aankomen: door middel van een schaakje waarbij Van Brummelen haar dame moest slaan ontstond niet-alledaagse situatie nummer 2 van de avond. Haar koning stond veilig achter haar eigen pion en kon letterlijk geen kant meer op. Pat dus. Door de remise moest er een beslissingswedstrijd worden gespeeld maar daar was gezien het late tijdstip weinig animo meer voor. Deze zal dus nog ingehaald moeten worden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jan Timmerman nam het op tegen Ashley Krishnasing, een speler met 400 rating punten meer. Maar Jan liet zich daar niet door afschrikken en wikkelde af naar een eindspel met 5 tegenover elkaar staande pionnen dat op het eerste gezicht remise leek. Maar Krishnasing had al gezien dat hij net 1 tempo-zet meer had dan Timmerman en wist de partij alsnog in zijn voordeel te beslissen.

De langste partij van de avond ging tussen Bert van Klingeren en Martijn Kruiswijk. Van Klingeren kon op een zeker moment de partij nagenoeg beslissen door in eerste instantie zijn toren op f7 te offeren (zie stelling op de foto). Dit werd hem echter wat te woest en nadat hij met zijn toren was teruggegaan kon Kruiswijk de aanval langzamerhand gaan overnemen. Op een zeker moment had Kruiswijk een vrijpion waarvan hij dacht dat hij deze wel naar de overkant kon loodsen. Inmiddels echter in tijdnood vergat hij de dekking van zijn loper, een geschenk dat Van Klingeren met beide handen aannam en dat beslissend was voor de partij.

Alle uitslagen ronde 21:

Timmerman – Krishnasing   0-1
Spijkerman – Michels       1-0
Kok – Schipper 1-0
Khalioullina – Van Brummelen remise
Droogh – Koekkoek 1-0
Van Klingeren – Kruiswijk 1-0
Van Lier – Schram 0-1
Keijzer – Willemsen 1-0
Krijnen – M. Lambrechts 0-1
Roothaan – Mink 0-1
Burger – R. Lambrechts remise