Op zaterdag 16 januari 2016 deden vier spelers van Baarn mee aan het altijd gezellige en sterk bezette toernooi van de Amersfoortse schaakvereniging Ons Genoegen. Met bijna 70 deelnemers was het best druk. Kwamen die allemaal voor de heerlijke erwtensoep die ze daar in de Martuskerk altijd maken?
Ik vermoed een groot deel wel, maar enkelen kenden die traditie helemaal niet! Bijvoorbeeld een collega van Ton Koekkoek, die – samen met twee jeugdpupillen van de schaakvereniging Meppel – voor het eerst deelnam. Die collega – Roel Donker – kwam gewoon voor de winst: hij won de A-groep en schreef dus het toernooi op zijn naam.
Ton speelde in groep H en mocht het in zijn eerste wedstrijd opnemen tegen één van die jeugdpupillen van zijn collega, de 12-jarige Marrit Anema. Zelfs met wit was hij niet opgewassen tegen dit jeugdtalent. Enigszins van slag verloor Ton de andere 2 ochtendwedstrijden ook. Na de erwtensoep ging het stukken beter! Beide middagwedstrijden won hij, maar het leverde niet meer dan een gedeelde laatste plaats op.
Nee, dan de Baarnse vertegenwoordiging in de groepen I en J! Mario Lambrechts schreef groep I op zijn naam door in het laatste duel van zijn enige –armloze- concurrent te winnen. Met 4 uit 5 een prachtprestatie. De enige nederlaag leed hij tegen Rien van Brummelen. Rien liet ergens anders punten liggen, maar eindigde toch wel fraai tweede met 3 uit 5. En Erik van Lier won met 4 uit 5 de eerste prijs in groep J. Ook knap! En het aardige van dit toernooi is ook dat iedereen een prijs kreeg. Al met al een geslaagde toernooideelname van deze Baarnse delegatie.
(foto’s: Rien van Brummelen)
Mooi resultaat voor de deelnemers van Baarn! Maar “armloos”? Hoe speelt zo iemand?
Met zijn mond. Echt!
Hij heeft stukken waar een ringetje opzit die hij met zijn mond oppakt – en daar is hij razendsnel mee.
Foto van deze armloze komen in de Amersf. Courant (AD). Hij krijgt altijd 2 minuten extra tijd.
Uiteraard wel blij met mijn resultaat ,maar achteraf toch weer gemerkt dat Toernooien als rapid etc me erg de das om doen. Ik was niet alleen kapot die avond, maar ook in de dagen die volgden van slag , bovendien is me schaakscherpte `uitgeput ` , als je dat zo kan noemen. Niet zo`n ramp , want dat alles verbeterd wel weer, alleen jammer dat 1 zo`n dag zo`n impact heeft op een flink deel van de week. Iets om niet meer te doen dus.