Het Geheim van het Baarnse Bekerteam

Voor de tweede keer in korte tijd heeft het Bekerteam van de Baarnse Schaakvereniging zich geplaatst voor de finale van de SGS competitie. In 2014 gebeurde dat ook al, en toen werd Utrecht in de finale met 2,5-1,5 verslagen, waardoor Baarn voor het eerst in de geschiedenis bekerkampioen werd.

Elke speler heeft natuurlijk zo zijn gewoontes en gebruiken, die ervoor zorgen dat de wedstrijd goed verloopt. In deze bijdrage zullen we een tipje van de sluier oplichten, echter, om strategische redenen kunnen we niet alles vertellen. Het verhaal luidt dat diverse schaakclubs spionnen aan het werk hebben die op gluiperige wijze zoveel mogelijk informatie proberen te vergaren. Wij in Baarn doen niet aan dergelijke praktijken mee; maar voorzichtigheid is op zijn plaats. Zo wordt de opstelling daarom al sinds enkele jaren volgens de beste encryptietechnieken (256 bits AES) versleuteld en alleen via het “need to know” principe verspreid.

Op bord twee mocht Pascal met wit tegen Paul Bekkers. Pascal laat altijd door het lot een willekeurig veld bepalen op basis waarvan hij dan zijn strategie bepaalt. Deze keer was daar het veld c4 uit komen rollen. Zijn tegenstander speelde een aparte opening en liet wit veel ruimte innemen, maar het veld c4 was niet onder controle. Totdat…

Daarmee was het eerste punt binnen. Als tweede was Yme Brantjes klaar. Hij bereidt zich voor door goed uit te rusten voor de partij. Hij slaapt op de wedstrijddag tot een uur of twee in de middag, neemt een brunch, laat zich door zijn huisgenoot en persoonlijke secondant GM Robin van Kampen informeren over de te kiezen speelwijze, en stapt in de trein naar Baarn om na een dutje onderweg uitstekend uitgerust achter het bord te verschijnen. Het enige risico van een dergelijke aanpak is natuurlijk dat je je verslaapt, maar dat zal Yme niet zo snel overkomen.

Ondanks deze goede voorbereiding kwam Yme in een moeilijke situatie terecht, maar doordat hij bijzonder fris en energiek was, wist hij het halfje eigenlijk best makkelijk te redden. Eindspeltechnisch gezien is het slot van zijn partij zeker interessant, hoewel ik denk dat wit meer had kunnen doen om het Yme lastig te maken.

Meer over dit eindspel in de volgende video.

Daan Lensink, die in het dagelijks leven voor de klas staat om ingewikkelde wiskundige problemen uit te leggen, hoeft zich helemaal niet voor te bereiden. Een dergelijke mentale activiteit zorgt er namelijk voor dat de hersenen zodanig gestructureerd worden, dat elk probleem kan worden opgelost. Het kost alleen even wat tijd om de situatie door te rekenen. En dat gebeurde ook in zijn partij tegen Gerrit Harmsen. Na 15 zetten had Daan ongeveer een uur meer tijd verbruikt dan zijn tegenstander om de gehele situatie te doorgronden, maar toen hij de juiste zoekdiepte had bereikt zag hij het: “Ah, een toreneindspel met twee pionnen meer?! Dat wint! Q.E.D.. Aan het eind moest er nog even een bruggetje gebouwd worden – een elementaire en belangrijke eindspeltechniek, waarover we een eventueel onwetende lezer graag inzicht verlenen met onderstaande video of deze uitleg van Herman Grooten.

Ashley’s geheim is dat hij op bijzonder zorgvuldige wijze de opstelling bepaalt. Door middel van het analyseren van de sterke en zwakke punten van alle mogelijke tegenstanders had hij ontdekt wat de beste bestrijdingswijze zou zijn – en dat pakte goed uit. Hij had het eerste bord op zich genomen.

Zijn tegenstander was Pieter van den Oord. Een aparte stelling ontstond: Ashley had de rokade van wit afgepakt, maar zijn eigen koning was ook wat verzwakt geraakt. Echter, doorslaggevend was dat Ashley zijn torens in het spel kon betrekken, terwijl die van Pieter op h1 bleef. En toen de Vegtluster zijn toren wilde bevrijden, bleek dit juist de fatale fout te zijn:

Uitslag

Op naar de finale dus. De tegenstander van 2014, Schaakclub Utrecht, is onlangs gefuseerd met (of overgenomen door?) Oud Zuylen, dat daarom luistert naar de betekenisvolle naam “Oud Zuylen Utrecht”. De Domstedelingen versloegen in de halve finale het sterke team van Hoogland, en mogen dus zeker niet onderschat worden. We kijken er naar uit!