Na de eerste partij in de SGS Promotieklasse verloren te hebben tegen het uit de 1ste klasse gepromoveerde Paul Keres 4, ging het vorige week maandag (13/11) tegen het eveneens uit de 1ste klasse gepromoveerde ZZC 1 uit Zaltbommel/Zuilichem stukken beter met Baarn 1. Hoewel het slechts met zeven spelers kon aantreden –waarvan twee invallers– gaf het daarna nog maar twee puntjes weg, waardoor de avond kon worden afgesloten met een 3-5 winst.
Baarn begon dus met een 1-0 achterstand, maar invaller Peter van de Veer (zwart, bord 8) trok de stand direct weer gelijk door als eerste zijn partij te winnen. Dat leek er in het begin niet op, want hij zag zijn tegenstander voortvarend van start gaan met fris aanvalspel. In de opening werd zijn paard op c6 geruild tegen de loper, waarna hij een dubbelpion kreeg. Hierna kwam hij behoorlijk onder druk en leek Wit de beste kansen te krijgen. In het middenspel kwam hij wat beter in het spel en kon hij de dubbelpion ruilen – al bleef zijn pionnenstelling zwakker dan die van Wit. Op zeker moment wilde zijn tegenstander een pion winnen en deed dit door tijdelijk een stuk te offeren. Hij had echter misgerekend, waardoor Van de Veer na de afwikkeling een kwaliteit voor kwam te staan. Hierdoor speelde hij een gewonnen partij. In het eindspel kon Van de Veer wat afruilen, waarna zijn tegenstander -inmiddels in hevige tijdnood- een dubbele aanval toeliet, waarmee hij zijn loper verloor en daarmee een volle toren achterkwam. Dit was te veel en hij gaf op.
De stand bleef in evenwicht door een overwinning van Marco Meijer en een verlies van Michiel van Schaik.
Volgens Pascal Losekoot was de partij van Meijer (zwart, bord 4) erg spannend en vreesde hij het ergste voor hem in de opening. Meijer speelde inderdaad een spectaculaire partij. In een Siciliaan met een aantal ongebruikelijke zetten werd al snel het centrum geopend, terwijl de koning van Meijer nog in het midden stond. In plaats van voorzichtig de stukken terug te trekken, koos Meijer voor de aanval. Daarbij was het op een gegeven moment kiezen uit meerdere goede zetten. Hoewel hij veel tijd verbruikte, koos hij niet voor de snelste weg. Er bleef niettemin een gewonnen eindspel over met een aantal leuke mataanvalletjes. In tijdnood ging het nog bijna mis, maar de tegenstander profiteerde gelukkig niet, zodat het punt terecht naar Baarn ging.
Invaller Van Schaik (wit, bord 7) kwam goed uit de Spaanse opening. Hij wist zijn tegenstander steeds verder terug te dringen. In het middenspel verbruikte hij echter te veel tijd en daarom moest hij dingen gaan forceren. Hij begon een mataanval d.m.v. een stukoffer, maar waarschijnlijk was het offer niet goed. Zijn tegenstander kon het in ieder geval verdedigen en uiteindelijk kwam Van Schaik zo in tijdnood dat hij niet meer na kon denken en verloor.
Jan Overbeek (zwart, bord 6) speelde tegen W. van Oostrum, de teamcaptain van Zuilichem. De opening werd door beide spelers rustig behandeld. Wel wist Overbeek langzaam maar zeker overwicht op de damevleugel te verkrijgen. Te vroeg begon Overbeek met de aanval op de pionnenstructuur. Hierdoor kon Wit zijn in het nauw gedreven loper bevrijden. Vanaf dat moment kreeg Wit meer grip op de partij. Overbeek kwam onder druk te staan en offerde een van zijn torens voor loper + pion. Door zijn sterke lopers zag hij nu weer aanvalskansen. Er was echter te weinig tijd over om een fatsoenlijke aanval op te zetten. De strijd met de klok werd wel gewonnen, echter de laatste zet voor de tijdcontrole bleek een blunder te zijn. De partij kon alsnog worden opgegeven. Typisch een gevalletje waarvan de psychologen aangeven: “Het is een veel voorkomend verschijnsel dat een speler op de 40e zet een fout maakt. De laatste zet voor de tijdcontrole wordt vaak als een bevrijding gespeeld en daarmede sneller dan verstandig.”
Dik Leeuwen (wit, bord 5) koos in een Scandinavische partij voor een aanvallende opstelling en won door een onachtzaamheid van zijn tegenstander een pion na hem ook al een dubbelpion bezorgd te hebben. Van Leeuwen wachtte lang met rokeren en daar probeerde Zwart gebruik van te maken. Hij verhoogde daarom de druk tegen Van Leeuwen’s nog niet gerokeerde koning. Onderwijl zocht Van Leeuwen het ook rustig aan in de aanval tegen de zwarte koningstelling. Door een onachtzaamheid van Van Leeuwen wist Zwart echter een belangrijke pion terug te winnen. Daar Van Leeuwen zijn aanval hierdoor moest laten varen, ruilde hij de dames om zodoende het eindspel in te kunnen gaan met een licht voordeel. Dit mondde na een paar zetten uit in een toreneindspel, dat door Van Leeuwen uiteindelijk gewonnen werd door zijn betere pionnenstelling en koningspositie en door te passief spel van zijn tegenstander.
Hierdoor was nog steeds het evenwicht niet verstoord (3-3) en moest er nog 1½ punt gehaald worden uit de overige twee partijen. Dit leek echter wel te gaan lukken, want Robin van Kampen was op bord 1 bezig aan een winstpartij en Pascal Losekoot op bord 3 had minimaal een plusremise in zijn hand.
Robin van Kampen (Overige foto’s hier, met dank aan Peter van de Veer)
Robin (wit, bord 1, die avond nog net 11 jaar) verrastte zijn tegenstander een beetje in een wat uitgeklede Schotse stelling door met zijn paard via b5 de zwarte pion op c7 te veroveren. Dit was des te erger daar Zwart hierdoor met een geïsoleerde dubbelpion op b7+b6 en een geïsoleerde pion op d7 opgescheept bleef zitten. Hierdoor bleef de zwarte loper op c8 de gehele partij op zijn uitgangspositie steken en was door een wit paard op d6 het grootste deel van de zwarte troepenmacht lange tijd tot passiviteit gedoemd. Toen Zwart een mindere koningszet deed, kon Robin een van de b-pionnen winnen, waardoor hij een sterke meerderheid op de damevleugel kreeg. Deze pionnen werden vervolgens simpelweg naar voren geschoven en de partij werd met degelijk spel afgesloten – als weergegeven bij het diagram.
Robin van Kampen – Henk van Oostrum
Vanuit de diagramstelling maakte Robin het alsvolgt af: 41. Td5 h5 42. Td6! h4 43. Pd5+ Kd8 44. Pb6 hxg3 45. hxg3 Kc7 46. Lxe6 dxe6 47. Pa8+!! Kb8 48. Td8 Kxa8 49. Txc8+ Ka7 50. b6+ Ka6 51. Ta8+ Kb5 52. a6 Kc6 53. a7 g5 54. Tc8+
Losekoot (wit, bord 3) was eindelijk weer eens tevreden over zijn partij. Al op de achtste zet ging hij een half uur nadenken over een stukoffer dat hij vaag meende te herinneren: 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pd2 Pf6 4.e5 Pfd7 5.Ld3 c5 6.c3 Pc6 7.Pgf3 f6 8.Pg5!? Toen zijn tegenstander dat offer niet durfde aan te nemen, maar in plaats daarvan een andere, slechtere voortzetting koos, kreeg Losekoot het loperpaar en zwart een bijzonder slechte loper. Met rustig spel overspeelde Losekoot langzaam zijn tegenstander, die alleen wat stukken heen-en-weer schoof. Langzaam maakte Losekoot zich klaar voor een breekzet. Toen die uiteindelijk gespeeld werd, was het snel afgelopen met zijn tegenstander en was het beslissende punt binnen.
Aan het einde van de avond werd nog even luidkeels voor Robin van Kampen gezongen, omdat hij om middernacht de eerbiedwaardige leeftijd van, jawel, 12 jaar zou bereiken. Eerbiedwaardig vanwege z’n speelsterkte wel te verstaan (rating 2044).
ZZC 1 – Baarn 1—Dik van Leeuwen
1. H. van Oostrum – R. van Kampen 0-1
2. N. van Brakel – geen tegenstander 1-0
3. M. van Ansenwoude – P. Losekoot 0-1
4. E. Faber – M. Meijer 0-1
5. G.J. van Breukelen – D. van Leeuwen 0-1
6. W. van Oostrum – J. Overbeek 1-0
7. Marius de Wit – M. van Schaik 1-0
8. P. Remie – P. van de Veer 0-1
