Geen Big Mac in Nijkerk

Het Baarnse viertal ging maandag 30 november vol moed op pad naar Nijkerk in gezelschap van, vervangend, teamleider Ashley Krishnasing.

Zoals gebruikelijk was het verzamelpunt de Brink omstreeks 19:00. Martin Bunschoten, Izaak Schipper, Rob Boss en Henk Willemsen waren van de partij om de 4-0 zege van vorig seizoen wellicht opnieuw waar te maken. Toen was Martijn Kruiswijk de captain. Het was eventjes overleggen wie nu zou rijden. Uiteindelijk toch maar Henk, omdat zijn auto net iets groter zou zijn dan die van Rob.

De heenweg

Deze verliep vrij goed, totdat we de bestemming op circa 3 kilometer afstand naderde. Rob had eraan gedacht zijn Tom Tom van zijn auto mee te nemen, maar er was niet op gerekend dat deze pardoes uit zou vallen omdat hij opgeladen moest worden. Opladen in Henks auto lukte niet, dus dan maar op de primitieve manier de kaart erbij. Henk was prima voorbereid. Zelfs de tegenligger die ons op een krappe 5 meter naderde van de andere kant had hij uitstekend ingecalculeerd. Na enig gepuzzel gingen we uiteindelijk recht op ons doel af naar de Meinstraat. Een vrij verborgen straatje die grenst aan de Spoorstraat. Parkeren kon niet op de aangewezen plekken. Ashley waarschuwde op tijd voor de verdrinkingsdood. Het regende eindeloos. Dan maar de invalide parkeerplaats. Wie zou ons daar nu van willen verdrijven in het donker en die stromende regen zo voor een Kerk?

De Match – de opening

Dan toch eindelijk aangekomen. De Nijkerkers waren vol begrip dat we een krappe 10 minuten te laat waren. De opstelling werd genoteerd en de heren konden beginnen met allen 1 uur en 30 minuten bedenktijd, zonder increment.

Het leek op het 3e bord al vrij snel erg goed te gaan. Izaak won een stuk. In plaats van zijn paard weg te spelen gaf zijn tegenstander hem in 1 zet weg.

Ook Henk kwam al vrij goed uit de opening. Zijn tegenstander trapte in de val van het Spaans door te ruilen op c6 en daarna met Pxe5 een pion te slaan 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lb5 a6 4. Lxc6 dxc6 5. Pxe5. Henk sloeg nu toe met ..Dg5. Heel interessant. Want ..Dd4 is gebruikelijker. Die stelling zal verderop in het verslag ter sprake komen.

Martin kwam met zwart solide uit de opening en besloot de damevleugel te openen. Dit kostte echter een pion, maar hij kreeg er wel actief tegenspel voor terug.

Rob speelde zijn favoriete damepion-opening. Zijn tegenstander koos een semi-slavische opstelling.
Op een zeker moment besloot Rob tot sterk initiatief in het centrum met e4-e5! Rob schakelde hiermee een belangrijke verdediger van zijn tegenstander uit over de zwarte velden. Rob kon de loper slaan op e7 en kreeg een sterk veld op d6.

Het middenspel

Izaak hield de zaak keurig onder controle met een stuk meer en speelde zijn paard mooi om, zodat ook deze mee kon verdedigen tegen de dreigingen van zijn tegenstander die vol gefocust in gepeins zat en geen millimeter veld van het schaakbord uit het oog verloor.
Martin had goed in alle scherpte gezien dat hij zich kon verdedigen tegen een mooie truc van zijn tegenstander, maar bleef wel een pion achter nadat er wat stukken geruild werden.
Henk ruilde zijn mooie loper vroeg af waar hij druk mee had op de stelling om vervolgens snel te rokeren. Na een voordeel voor Henk leek de stelling weer in evenwicht te gaan,waarin beide partijen de lange rokades uitvoerden.
Rob bracht een van zijn paarden naar d6 en dit werd direct een vork op twee torens. Rob stond goed en won materiaal, maar was hevig aan het nadenken wat hij het beste kon doen tegen de mooie loper van zijn tegenstander op het lange diagonaal a8-h1.

Het eindspel – Een disaster!

Het zag er allemaal erg goed uit voor Baarn. Izaak kwam inmiddels in hevige complicaties. Overzag dat hij voor zijn dame 2 torens kon winnen en gaf in plaats daarvan een vol stuk terug door een tegenaanval te spelen dat niet correct was. Zijn tegenstander kwam binnen met zijn toren op de 2e rij en daarna met een paard. Ook dit overzag Izaak, want als cadeau gaf hij ook nog een toren weg en daarmee de partij. Toch wel een knappe prestatie van zijn tegenstander die zich volledig concentreerde na zijn grote blunder aan het begin van de partij en bijna geen kans meer weggaf.

Het stond 0-1 voor Nijkerk, maar het tweede punt zou snel volgen. Martin overzag een hele gemene vork van zijn tegenstander van een paard naar de onderste rij. De Nijkerkers waren tactisch onverslaanbaar. Het duurde niet lang meer toen de stukken geruild werden en er een eindspel resteerde waarin Martin een stuk en een pion achterstond. In de analyse zei zijn tegenstander dat hij via een ‘schaak app’ zo nu en dan op een dag oefent. “Je moet toch wat doen om er een beetje bij te blijven”, was zijn commentaar.

0-2 voor Nijkerk, maar Henk en Rob waren inmiddels wel in een erg goede eindfase. De tijd begon ook wel te tikken en met name voor Henk. Ooh..wat had hij een mooi eindspel bereikt met een pluspion. “Had ik mijn toren nu maar achter de pion gezet. Dan waren de kansen toch wel anders geweest”, zei hij nog achteraf. Door een vervelend paard toe te laten in zijn stelling, zag Henk zich gedwongen een pion terug te geven en probeerde uit alle macht om zijn eigen vrijpion te dekken met zijn loper. Deze werd daar echter niet actiever door. Het paard van zijn tegenstander bleef maar naar de juiste velden springen en in combinatie met zijn toren dreigde er zelfs mat midden op het bord. Henk wist zich hier tegen te verdedigen, maar ten koste van wederom een pion en geen tijd meer: 0-3

Rob had meer tijd over als gebruikelijk. Hij verdedigde secuur tegen dreigingen op het lange diagonaal door een paard op e4 neer te zetten. Op het moment dat hij beslissend dreigde binnen te komen overzag zijn tegenstander een vork, verloor een dame en moest het laatste punt toch nalaten aan Rob. Een overtuigende overwinning, maar helaas enkel goed voor een 1-3 nederlaag.

De terugreis – Geen Big Mac voor Baarn

De regen was opgehouden, de zon scheen niet, maar Henk besloot wel voor het avontuur, door een onbekende weg in te slaan. “Als je eenmaal rijdt, gewoon doorrijden”, zei Rob. De wegen bleken steeds meer naar “kippenstallen”te leiden had Henk het gevoel. Rare groene straatverlichting en nog steeds geen uitzicht op een autorijbaan die van plan was richting Amsterdam te gaan. Eindelijk! De A30. “Zo, daar aanhouden en via de Mac Drive de weg op”, zei Rob.

Henk vertoonde vakkundig al zijn kunsten. Met fraai stuurwerk door de bochten gingen we eindelijk de goede kant op, totdat… het cruciale bochtje gemist werd en we plotseling gedwongen waren de Mac Drive in te rijden. We hadden allemaal wel zin in een lekkere hamburger, mede door ervaring van een match waarbij Martijn Kruiswijk het viertal beloonde na een overwinning.
Henk was niet echt in “the mood”en reed door. Hij was nog steeds bezig om op de autobaan te komen. “Heh, bah. Toch geen Big Mac” dacht Ashley. Inmiddels vaarden de Baarnaars goede koers toen we via de A30 uiteindelijk richting Amersfoort konden en de A1 op kwamen. Uiteindelijk komt alles goed waren we van mening!

Alle uitslagen:

Baarn1 – Nijkerk2 1-3

R. Boss – A. Loos 1-0
H. Willemsen – C. v/d Heiden 0-1
I. Schipper – H. v. Hell 0-1
M. Bunschoten – W. Schuringa 0-1

Zie ook: http://www.sgsasp.nl/asp/standen.asp?groep=420

Er volgen spoedig analyses van partijen