Eind goed, al goed voor Baarn 2 na 6-2 winst tegen Amersfoort 4

In de laatste matchpartij op 28 april 2017 stond er voor Baarn 2 veel op het spel. Een klein verlies tegen concurrent Amersfoort 4 zou voldoende zijn, maar geheel in stijl werd het een stevige 2-6 overwinning. Ruim voldoende voor een ongedeelde tweede plaats in klasse 3a SGS en promotie naar  de tweede klasse. Samengevat: Eind goed, al goed!

Vooraf hadden we het precies berekend: een verlies van 5-3 kon nog nét, anders haalde Amersfoort ons alsnog in. Ik ging er dan ook van uit dat ze er voor zouden gaan, maar in praktijk bleek Amersfoort 4 niet op de hoogte en/of niet sterk gemotiveerd. Zelfs de opstelling ging met horten en stoten terwijl wij er al lang en breed klaar voor zaten. De voortgang was voorspoedig, redelijk snel was het derde punt en daarmee de promotie binnen.

Het eerste punt kwam toe aan Thur Breukers met zwart op bord 4 tegen Bert Houweling. Dat was een Franse opening (Tarrasch-variant) met 5.f4.Na 10 zetten dreigde er al pionverlies voor wit op d4. Houweling trachtte met wanhopige pogingen dit te voorkomen maar stond na 12 zetten een kwaliteit achter. Hij probeerde de materiële achterstand te compenseren met een vergeefse wanhoopsaanval. Na 55 minuten konden de stukken terug in de doos: 0-1

Mario Lambrechts, succesvol debuterend aan bord 2 met zwart, zorgde voor het tweede punt. In een Franse opening gaf zijn tegenstander al snel een pion en even later een tweede pion weg. Hij probeerde steeds valletjes in de stelling te vlechten, maar Mario manoeuvreerde daar zorgvuldig om heen. Wit verloor eerst een loper en in de aanval van zwart tenslotte een toren. Klaarblijkelijk was dit voor de witspeler (nee wij noemen geen namen) voldoende aanleiding om de koning om te leggen en zonder handreiking van het bord te snellen. Triest… Mario kijkt gelukkig terug op een ‘lekkere’ partij zonder al te veel problemen: 0-2

Tot na half acht was het onduidelijk wie de tegenstander van Ton Koekkoek op bord 7 zou worden. Aanvankelijk stond iemand zonder rating op het wedstrijdformulier, daarna zou de al als bord 1-speler ingevulde Wout Gerritse op bord 7 gaan spelen, maar na protest onzerzijds werd Wim Lamme als invaller uit de hoge hoed getoverd.
Ton kwam na het niet aangenomen Deens gambiet beter te staan en zette al snel veel druk op zwarts koning. Toen hij die druk zelf ophief door twee lichte stukken te geven voor een toren en 2 pionnen, lukte het hem niet zijn torens samen te laten werken. En daar maakte zijn Amersfoortse tegenstander langzaam maar zeker gebruik van. Na torenruil werd het voor Ton te moeilijk met een toren tegen een loper en een paard. Zeker toen de Amersfoorter zijn pionnenachterstand inliep en met zijn pionnen opstoomde. Dat Ton toen nog pardoes zijn toren weggaf, bespoedigde zijn eerste nederlaag van het seizoen. Geen schande overigens tegen iemand met een rating van …1885! 1-2

Het verlossende derde punt kwam op naam van Jan Timmerman. Tegenstander Martijn van der Zwan wist zich met zwart lange tijd te weer te stellen tegen Jan’s aanvallende intenties, maar een onjuiste opstoot van de f-pion kostte hem maar liefst 2 pionnen. Ondanks die pionnen minder en Jan’s pogingen door te drukken wist Van der Zwan het lange tijd te keepen, tot hij onder druk onverhoopt mat in één overzag: 1-3

Topscorer Rien van Brummelen sprokkelde met zwart aan bord 8 opnieuw een punt bij elkaar, ditmaal door een overwinning op Luuc Baltes. Rien zette na de ongebruikelijke opening 1.d4, d5 2.e4 (?!), dxe4 wit al snel onder druk, met materiaalwinst als gevolg. Omdat wit via de f-lijn een koningsaanval opende en met zijn dame binnenviel, ondernam de koning van Rien een lange en avontuurlijke reis, helemaal van f7 naar a6. Dat leverde een mooi diagram op:

Rien wist mat te vermijden, zijn paard en en toren eindelijk te ontwikkelen, wits koningspionnen vast te zetten om uiteindelijk met zijn damepionnen op te rukken en de partij te beslissen. Een bijzondere overwinning! 1-4

In een Slavische opening werd Rob Boss aan bord 6 al snel geconfronteerd met een agressieve dame die binnenviel op b7. Rob verdedigde zich niet goed en verloor zijn paard op d7. Het zag er donker uit maar witspeler André Corpelyn besloot de partij spannend te maken door zelf zijn toren op d1 in de aanbieding te gooien. Enige tijd leek wit de beste opties te hebben vanwege een verbonden vrijpion, maar Rob weefde een mooi matnet waaruit wit zich niet meer wist te bevrijden. 1-5

Op bord 1 was het helaas weer eens het bekende liedje. Tegen Wout Gerritse met zwart speelde kopman Henri Spijkerman een interessante, positionele pot die leidde tot een gelijk eindspel. Maar in plaats van genoegen te nemen met remise ging Henri wrikken, met noodlottige gevolgen. Na enige wederzijdse vergissingen kwamen ontstond de volgende positie:

Resteert de partij van Martijn Kruiswijk tegen Luc Kepers op bord 5. Martijn leverde de volgende leerzame analyse aan:

Eindstand 6-2 voor Baarn 2 met een tweede plaats en promotie als gevolg. Tijd voor een nawoord en enkele conclusies.

We hebben als team prima gepresteerd, het verlies tegen Leusden 2 vroeg in het seizoen was onnodig en heeft ons het kampioenschap  gekost. Los van deze ene match waren de prestaties en de teamspirit uitstekend. We hebben met een enthousiast achttal gespeeld en maar tweemaal een invaller nodig gehad (Frits bedankt!). Iedere speler heeft zijn bijdrage meer dan gemiddeld geleverd, met uitzondering van teamleider Henri (ik dus), die opnieuw een meer dan teleurstellend seizoen draaide. Wel vond ik het een genoegen en een eer als coach te functioneren en heb ik, al is het wellicht alleen in die context, mijn steentje geprobeerd bij te dragen.

Volgend seizoen klasse 2 SGS. Dat wordt heel lastig. Maar volgens mij zit er genoeg potentie in het team voor opnieuw een mooi seizoen!

Foto’s: Henri Spijkerman en Ton Koekkoek