Afgelopen vrijdag trad het 2e team van de Baarnse Schaakvereniging thuis aan tegen Hoogland 2.
Op papier een sterkere tegenstander gezien de gemiddelde rating. In de aanloop meldde Freek zich ziek en zou Simon van Voorthuizen invallen. Op het laatste moment meldde ook Walter Schram zich ziek en viel Martijn Kruiswijk voor hem in.
Simon wilde graag met wit spelen op een lager bord, dus mocht hij starten op bord 6 en ging Rien van Brummelen zelf achter bord 3 zitten.
Thur Breukers met zwart achter bord 5 kreeg een damegambiet voorgezet en vroeg al vrij snel aan de captain of hij remise moest aannemen. Op basis van zijn stelling na 30 zetten leek dat aannemelijk, maar een advies geven is vers twee. Thur ging zelf akkoord. Jan Timmerman speelde met wit aan bord 2 een hele puike partij. Hij vertelde zelf: “Voor mij was het een partij uit het boekje tegen een tegenstander met een rating van ruim 100 ELO punten hoger. Ik hoefde eigenlijk niet na te denken, maar deed het vooral om de indruk te wekken dat het een gecompliceerde stelling was en dat er volop tegenspel mogelijk was. Na 23 zetten kon ik de beslissende combinatie uitvoeren, terwijl later uit computeranalyse bleek dat dit al 4 zetten eerder gekund had”.
Zo stonden we plots een vol punt voor. Maar omdat Simon ondanks het feit dat hij laag mocht starten zomaar na 10 zetten een stuk weggaf, werd het weer gelijk.
Martijn aan het 7e bord tegen Gerard Oostenbrink laten we ook zelf aan het woord: “De opening was een variant op de Colle, voor mij onbekend terrein. Volgens de openingsboeken behoorlijk ongevaarlijk, maar dan moet je ‘m wel kennen! Middenspel: Gerard had veel ruimte ingenomen, en wist achter zijn pionnen een snelle koningsaanval met gevorklifte toren en dame op te zetten. Toen mijn stukken eenmaal loskwamen en Gerard ook nog een afruilfout maakte, stond ik beter om het eindspel in te gaan. Eindspel: constante druk op mijn koning en door gebruik te maken van een penning die ik over het hoofd had gezien wist Gerard binnen te komen. Na afruil van de dames wist ik twee torens op de 7e rij te krijgen en kon ik het afronden op remise”.
Tussenstand: 2-2
Ton Koekkoek aan het 8e bord kwam redelijk uit de opening, offerde een paard tegen een pion, kreeg mogelijkheden op de koningsvleugel maar wist niet door te breken. Na de dameruil kreeg hij nog wel kansen, maar door een eindspel met 2 pionnen minder moest hij opgeven. Rob Boss trof een Slavische verdediging op het bord, kon redelijk ontwikkelen, maar plaatste zijn loper op b2 waar deze weinig kon uitrichten. Met 2 pionnen een eindspel ingaan is dan meestal fataal, zo ook nu.
Rien verloor aan het 3e bord met zwart ook. Hij kreeg een geheel onbekende opening voorgeschoteld, terwijl hij zich goed voorbereid had op de Scandinavische opening. Langzaam maar zeker moest hij terrein prijsgeven en uiteindelijk opgeven, maar toen was het al half twaalf.
Henri Spijkerman aan het eerste bord hield het nog wat langer vol. Hij speelde met zwart tegen Lars Slofstra de (traditioneel?) langste partij van de avond. In een dameloos middenspel kwam hij een pion voor, maar Lars had in ruil daarvoor wel het initiatief. Beiden speelden nauwkeurig. Uiteindelijk werd het een toreneindspel met 3 tegen 2 pionnen, dat door Slofstra ondanks stevig aandringen keurig remise werd gehouden.
Einduitslag 2½-5½ verlies, helaas. De volgende wedstrijd staat vrijdag de 27e alweer op het programma. Thuis tegen Zeist 2.
Verslag: Rien van Brummelen
Foto’s: Henri Spijkerman
‘Baarn 2 ten onder’… De schrik sloeg me om het hart bij het lezen van de kop. Blijkt gelukkig alleen de wedstrijd tegen Hoogland 2 te zijn en verlies tegen die club was vooraf al ingecalculeerd. Mooi en uitgebreid verslag Rien! 🙂