Het leek allemaal nog niet zo lang geleden, maar het was inmiddels toch weer een jaar verder. In de laatste match kreeg Baarn het al niet makkelijk en kon aan het eind net voldoende bijeensprokkelen om te winnen. Ook dit jaar leek het redelijk de verkeerde kant op te gaan, want zo goed zag het er allemaal niet uit voor Baarn.
In een onderling duel was er op de eerste twee borden niets gewijzigd. Ook toen won Baarn met 5-3 in het uitduel. Ook toen deed Michiel van Schaik mee in zijn debuut, na langere tijd afwezig geweest te zijn. Op bord 1 mocht Pascal Losekoot het goedmaken, nadat hij het jaar ervoor op miraculeuze manier de partij alsnog in zijn voordeel kon beslissen. Het was toen Gert Legemaat die zijn kansen niet volledig benutte in het toreneindspel. Deze keer kreeg Pascal een mooi openingsvoordeel dat hij ook mooi uitbuitte en een winnend toreneindspel bereikte.
Ashley Krishnasing was de weg even kwijt in de opening. En dit ook voor de tweede keer tegen dezelfde tegenstander: Johan de Groot. De partij verliep daarna op defensieve wijze voor Ashley en moest flink de tanden erin zetten om niet op het matje geroepen te worden. Yme Brantjes speelde op bord 3 een mooie ,aanvallende, partij. Zonder veel problemen kon hij de dreigingen van zijn tegenstander Geert van der Ploeg pareren. Yme won materiaal en buitte dit goed uit.
Daan Lensink leek onder druk te komen vanuit de opening. Zijn tegenstander kreeg een gevorderde pion en leek mooi binnen te komen met zijn stukken en Daans dame te verjagen. Net als Ashley, liet Daan niet de kaas van zijn brood afeten en vocht terug: resultaat winst voor Daan.
Op weg naar huis en thuis achter het bord vroeg ik me af hoe ik een naar mijn gevoel gewonnen stelling zo snel kon verknoeien? Door de moeilijkheden te onderschatten, bleek in het holst van de nacht. Ik heb de slaap niet snel kunnen vatten. Was ik de enige? – Aldus Daans tegenstander Gerrit Jan Hoevers in het verslag van Doorn Driebergen
Marco Meijer speelde vorig jaar ook op bord 5. Toen leek Marco het lastiger te hebben dan deze keer. Marco leek richting een mooie afwikkeling te gaan waarin hij zoveel mogelijk stukken aan het aanvallen was en dreiging had met zijn ver gevorderde vrijpion. Marco dacht dat het nog beter kon door een toren in te sluiten. Toen hij erachter kwam dat het niet werkte en zag dat hij teveel achter kwam, feliciteerde hij zijn tegenstander met de winst.
Kasper Wiegers leek op het 6e bord recht op het doel af te gaan: winst. Na een mooi openingsvoordeel te krijgen , dat omgezet werd naar kwaliteitswinst zag het er niet best uit voor zijn tegenstander. Helaas verloopt het vaak ook op het schaakbord anders als dat je gedacht had en overzag Kasper dat een veld gedekt stond. Het was daardoor niet Kasper, maar Peter Egelie die van de foutjes kon profiteren.
Ed Duister deed niet veel anders als dat we van hem gewend zijn op bord 7: voordeeltje in de opening en uitmelken. Hoewel Ed vaker denkt dat hem dat niet lukt, bewees hij deze avond wederom het tegendeel. Tegenstander Meinko Ronner gaf goed tegenspel, maar mest het toch afleggen tegen onze sterkere Ed.
Ook Michiel van Schaik laat sinds het laatste jaar een explosie aan schaakkracht zien, waarin zijn beste spel naar boven komt. In een zwaar bevochten remise liet hij ook zien dat hij niet voor 1 gat te vangen is.
Partijen (zonder analyse om na te spelen) volgen nog.
Doorn-Driebergen 1 Baarn 1 3 – 5
1. G. Legemaat P. Losekoot 0 – 1
2. J.A. de Groot A. Krishnasing 0,5 – 0,5
3. G.R. van der Ploeg Y. Brantjes 0 – 1
4. G.J. Hoevers D. Lensink 0 – 1
5. R. van Drie M. Meijer 1 – 0
6. P.L. Egelie K. Wiegers 1 – 0
7. M.P. Ronner A.K.E. Duister 0 – 1
8. A. Pak M. van Schaik 0,5 – 0,5
Ook zonder partijen en analyses al een prachtig verslag, Ashley. En een mooi resultaat natuurlijk!
Mooi relaas Ashley! Ik heb mijn partij nu ook toegevoegd met een analyse erbij. Ik was vooral tevreden hoe ik na een verzwakking te hebben gemaakt dit zonder echte tegenkansen uitbuitte. Hoewel hij met 35…Tf6 vermoedelijk gelijkspel had kunnen bereiken, maar ja, dat is maar één kans.