Verslag Walter Schram, Foto’s Henri Spijkerman
Vrijdag 16 november speelde het achttal de tweede competitiewedstrijd van het seizoen tegen Soest. Het werd een spannende wedstrijd die pas laat op de avond werd beslist.
Snel afgelopen
Op bord 4 kwam Thur Breukers met de witte stukken uit tegen Mark van der Kruijk. Breukers kwam wat minder uit de opening maar wist de strijd daarna al vrij snel in zijn voordeel te beslissen en zo kwam Baarn al vroeg op de avond op een 1-0 voorsprong.
Veel fouten
Op bord 3 liep het allemaal wat minder voorspoedig voor Baarn. Frits Kok speelde daarop met de zwarte stukken tegen Rob Prinzen. Kok kwam nog wel lekker uit de opening maar liet toen toe dat een oprukkende g-pion van wit zijn koningsstelling behoorlijk verzwakte. Wit wist echter de beslissende klap niet uit te delen en liet op een zeker moment zelfs toe dat zwart de dame van wit inclusief een pion kon afruilen tegen twee torens, met lekker spel voor zwart. Maar beide heren overzagen dit en toen Kok zag dat mat niet meer te voorkomen was gaf hij op en was de stand weer gelijk.
Spektakel
Een waar spektakelstuk voltrok zich op bord 8. Rogier Burger maakte op dat bord met de witte stukken zijn debuut in het achttal tegen Kahraman Agdere. Alles wat het schaken tot zo’n mooie sport maakt gebeurde in deze partij. Tegengestelde rokades, batterijen met torens en dame, penningen, geofferde stukken, het was smullen voor de toeschouwers. Burger stond lange tijd zwaar onder druk maar leek zich op een gegeven moment aan die druk te kunnen ontworstelen. Hij vergat daarbij echter zijn verdediging en zwart kon wit in 2 zetten mat zetten. De speler van Soest kondigde dit ook enigszins onsportief luidkeels aan maar Burger gedroeg zich wel als een heer en liet deze matcombinatie ook uitvoeren, 1-2 voor Soest.
Weer gelijk
Walter Schram speelde op bord 7 met zwart tegen Hans Bakker. Bakker was naar eigen zeggen sinds kort aan het experimenteren met de 1.e4 opening en dat was vooral qua tijd merkbaar. Daar waar Schram nog geen 5 minuten voor de eerste 10 zetten gebruikte was de klok van Bakker al zo’n 3 kwartier teruggetikt. Zwart stond lekker maar er was nog geen sprake van beslissend voordeel. Op de 28e zet bood wit remise aan maar dat was nou net op het moment dat Schram zag dat hij wél dat beslissende voordeel kon bereiken en hij sloeg het aanbod dan ook af. Een paar zetten later was er eigenlijk geen houden meer aan voor wit en toen Bakker ook nog zijn loper vastpakte en meteen inzag dat dit geen goede zet zou opleveren gaf hij op. 2-2
Voorsprong
Op bord 5 speelde Mario Lambrechts met zwart tegen Wouter Visser. Lambrechts speelde een als dubieus bekendstaand gambiet maar zoals wel vaker met dit soort openingen wist de witspeler niet goed hoe hier mee om te gaan. Lambrechts kwam met zeer ruim voordeel uit de opening maar toen kwam er een soort golfbeweging in de partij. Van voordeel voor zwart naar gelijkwaardig en dat een aantal keer achter elkaar. De laatste zwarte golf sloeg echter te hard over het witte schip dat met een stuk en 2 pionnen achterstand tot zinken werd gebracht. 3-2
De enige remise
Marco Meijer speelde op bord 2 met wit tegen Anton Hagens. De heren volgden vrij lang de theorie van een Geweigerd Damegambiet en kwamen dan ook gelijkwaardig uit de opening. Het vervolg speelde zwart wat sterker maar tot echt beslissend voordeel kon hij niet komen. Nadat er nog wat stukken waren afgeruild kwamen de heren door zetherhaling remise overeen.
En zo was de stand inmiddels 3,5 – 2,5 en had Baarn nog 1 punt nodig om de wedstrijd op haar naam te kunnen schrijven.
Winst
Martijn Kruijswijk speelde op bord 6 met wit tegen Hens Albarda. De beide heren kenden elkaar want Albarda was een aantal jaar geleden nog lid van Baarn. Albarda speelde het Olifantengambiet, zwart geeft een pion maar posteert daarmee een andere pion hinderlijk in de stelling van wit. De kunst voor wit is gewoon om deze pion heen te gaan spelen en Kruiswijk deed dat ook prima. Het ontstane eindspel was echter nog niet zomaar gewonnen, zeker niet omdat beide heren inmiddels behoorlijk krap in de tijd zaten. Albarda leek er een remise uit te kunnen slepen maar deed toen een direct verliezende zet. Kruiswijk maakte hier dankbaar gebruik van en zo was de wedstrijd definitief in het voordeel van Baarn beslist.
De langste partij
Ed Duister speelde op bord 1 met zwart tegen Corjan Nota. Duister kwam in de opening wat lastig te staan maar wist in het middenspel de stand weer gelijk te trekken. Er ontstond een eindspel wat er erg remise-achtig uitzag maar voor beide partijen was er niet veel tijd meer op de klok. Waarschijnlijk mede daardoor en ook door het feit dat Duister inmiddels wist dat de uitslag van deze partij geen invloed meer had op de winst voor Baarn verslikte hij zich en kon de witspeler met een matcombinatie de partij uitmaken.
Maar de winst was daarmee met 4,5 – 3,5 voor Baarn dat daarmee tevens de ongedeelde koppositie in de poule inneemt.
mooi verslag Walter!